حس میکنم غرورم درد میکنه
روحم درد میکنه
اعتماد ب نفسم درد میکنه
جسمم درد میکنه
چشام درد میکنه
وجودم درد میکنه
دیگه نمیتونم
میشه منم بشم ی آدم بد:)
میشه از این ب بعد نفرین کنم
میشه تو خفام گریه کنم
میخام بشم ی آدم پست
ی ادمی ک دیگه الان نباشه
یه ملکه ی مغرور باقی بمون
بذار بهای به دست آوردنت مردن باشه :))
نمی دونم چه اتفاقاتی برات افتاده اما اون آدم بد الزاماُ بد نیست، چیزی که تو داری رو کسی بخواد و بهش ندی میشی آدم بد اما کار بدی هم کردی؟؟ نه، فقط خودت رو ترجیح دادی و اولویت اول با خودت بوده
تو خودتو که نمی تونی تغییر بدی تا آخر عمر، خودت با خودتی فقط از این به بعد بجای تغییر کردن و تحمل کردن سعی کن برای خودت ارزش قائل باشی، سعی کن اولویت اول زندگیت خودت باشی حتی در رابطه با خانواده
اگه بر فرض آدمی ارزش تو رو نمیدونه و قدردان وجودت نیست دکمه اش بزن و یاد بگیر که از دست بدی اینطوری قدم میذاری تو دنیای بزرگسالا
البته این حرفا رو چند ماه پیش یکی به من میزد شاید "نمی تونستم" که قبول کنم ولی کار خودمو کردم تا تهش رفتم و متوجه شدم که چقدررر اشتباه بود همه ی افکارم
مشکل تو رو هم نمیدونم و قصد ندارم برم تو فاز نصیحت چون بدم اومده بشم مشاوره و راهنمای بقیه(آخرش تنها می مونند) اما اون غرور و اعتماد به نفس و توجه رو اگه خودت به خودت ندی بقیه یا اونی که ازش انتظار داری نخواهد داد
امیدوارم که مشکلاتت برطرف بشه
نمیتونی .. مگر اینکه ذاتا بد باشی